کامل ترین معنی حکایت سفر فارسی نهم ❤️+ معنی کلمات و آرایه های ادبی ( قلمروها)

سلام خدمت همه دانش آموزان و همراهان سایت درس جت. در این نوشته با معنی حکایت سفر فارسی نهم همراه شما هستیم.

معنی حکایت سفر فارسی نهم

نثر روان «حکایت: سفر»:

حکایت

سفر

روزی پیر ما، با جمعی از همراهان به در آسیابی رسید. افسار اسب کشید و ساعتی درنگ کرد؛ بنابراین به همراهان گفت: «می‌دانید این آسیاب چه می‌گوید؟ می‌گوید: معرفت این است که من در آنم. گرد خویش می‌گردم و پیوسته در خود سفر می‌کنم تا هر چه نباید از خود دور گردانم!»

نثر روان:

یک روز، شیخ و راهنمای ما ابوسعید ابی الخیر، با گروهی از همراهانش به در آسیابی رسید. اسبش را نگه داشت و مدتی، صبر کرد. سپس به همراهانش گفت: «آیا می‌دانید که این آسیاب چه چیزی را به ما می‌گوید؟»

می‌گوید: «شناخت واقعی همین است که منِ »آسیاب« در حال انجام دادن آن هستم. به هنگام گشتن، به دور خودم، با خودم فکر می‌کنم و کارهای خودم را مرور می‌کنم و هر چیزی را که شایسته نیست انجام دهم، از خودم دور می‌کنم.»

قلمرو زبانی: افسار: لگام، دهنه / پیر ما: منظور شیخ ابوسعید ابوالخیر، عارف قرن دوم هجری است / درنگ: توقف / معرفت: شناخت خدا

قلمرو ادبی: تشخیص: آسیاب حرف می‌زند / در خود سفر می‌کنم: به شناخت خود می‌پردازم کنایه است.

قلمرو فکری: ۱ اسب را نگه داشت و مدتی در آن مکان توقف کرد. / ۲ می‌گوید: شناخت آن چیزی است که من انجام می‌دهم. / ۳ دور خودم می‌گردم و مدام در درون خودم سفر می‌کنم تا چیزهایی را که نباید در من باشد (مسائل منفی)، از خود دور کنم.)

آرایه ادبی:

گِرد خویش گشتن ←    کنایه از کارها و اعمال خود را بررسی کردن

گام به گام سایر صفحات درس اول فارسی نهم