جامع ترین جواب فعالیت های نگارشی صفحه ۳۰ نگارش نهم

سلام خدمت همه دانش آموزان و همراهان سایت درس جت. در این نوشته با جواب فعالیت های نگارشی صفحه ۳۰ نگارش نهم همراه شما هستیم.

جواب فعالیت های نگارشی صفحه ۳۰ نگارش نهم

متن زیر را بخوانید و شیوه های کاربرد واژگان را در آن نشان دهید.

ای برادران عزیز، قربانتان بشوم! در ابتدای این سال و آغاز بهار، همهٔ کسانی که قهر داشتند، به آشتی رسیدند. شما که تا همین دیروز و پریروز با هم چلوپلو می‌خوردید، دیشلمه همدیگر را فوت می‌کردید، و قربان صدقه می‌رفتید و غیره. حالا مثل کارد و پنیر شده‌اید؛ این چه حرفیه؟ به قول قدیمی‌ها: “از جای برخیزید!” غبار کدورت‌ها را با آب رفاقت شسته و در محضر ما، یکدیگر را تا حدودی ماچ نموده، قضیه را بکنید. هر چه زودتر بهتر؛ زیرا کار داریم و می‌خواهیم به کارمان برسیم. اصلاً بگو ببینم کار شما از کجا بیخ پیدا کرد؟ چه جوری رابطهٔ تان شکل گرفت؟ ارتباط تنگاتنگ شما به دلیل چه مسئله‌ای از هم گسیخت؟ چی شد که همچین شدید؟

به دلخواه، موضوعی را برگزینید و به هنگام نگارش از همه گونه های کاربرد واژگانی )مترادف، متضاد، شبکه معنایی، گسترش واژه و تنوّع افعال(، بهره بگیرید.

گردش ایام

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین

کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان

گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

مقدمه:

گذر زمان آدمی را در حال افت و خیز قرار می‌دهد، زیرا در این مدت، روزهای شیرینی را تجربه کرده است، همچنین روزهای تلخی را پشت سر گذاشته است. گاهی اوقات، انسان به تعجب انگشت به دهان می‌نشیند و فکر می‌کند که چگونه این روزها به زندگی او آمده و چگونه این مدت زمان را سپری کرده است.

بدنه انشا:

روزها می‌گذرد و اوقات به تغییر می‌پیوندند، اما همواره این قانون ثابت است که تاریخ تکرار می‌شود. بهار به تابستان می‌رسد، تابستان جا به خودی پاییز می‌دهد، باران پاییز با برف زمستان جای خود را عوض می‌کند و در نهایت دوباره بهار می‌شود. این چنین است چرخه زندگی انسان!

وقتی خیری انجام می‌دهی، در جایی دیگر از زندگی دستی به سمت کمک به تو دراز می‌شود؛ تو رشد می‌کنی و باعث رشد دیگری نیز می‌شوی. اگر در جایی خطایی اتفاق بیافتد و تلاش برای جبران آن نشود، در ایام آینده ممکن است همان مشکلات به سمت تو بازگردند همچون بومرنگ.

خورشید هر روز طلوع و غروب می‌کند؛ همچنین ماه دوره‌ای را برای خود طی می‌کند که هر ماه این دوره تکرار می‌شود. این تکرار باعث گذر ایام می‌شود. انسان آگاه است که سردی‌های روزگار پایدار نمی‌مانند و لحظات خوشی هم پایداری ندارند.

نتیجه:

پس انسان عاقل دل به خوشی‌های این ایام نمی‌بندد و از سردی روزگار نمی‌هراسد؛ بلکه با عبرت گرفتن از گذشته، امید داشتن به آینده و دریافتن حال، زندگی خود را آباد می‌کند.